مواد جدیدی که در سه ماهه دوم منتشر می شوند

1. فیبر هوشمند جدید دانشگاه Donghua بدون نیاز به باتری به تعامل انسان و کامپیوتر می‌رسد.

در ماه آوریل، دانشکده علوم و مهندسی مواد در دانشگاه Donghua نوع جدیدی از هوشمند را توسعه دادفیبرکه عملکردهای برداشت انرژی بی سیم، سنجش اطلاعات و انتقال را ادغام می کند. این باهوشغیر بافته شدهفیبر می تواند به عملکردهای تعاملی مانند صفحه نمایش نورانی و کنترل لمسی بدون نیاز به تراشه و باتری دست یابد. فیبر جدید از یک ساختار هسته غلاف سه لایه استفاده می کند که از مواد خام معمولی مانند فیبر نایلونی با روکش نقره به عنوان آنتن برای القای میدان های الکترومغناطیسی، رزین کامپوزیت BaTiO3 برای تقویت جفت انرژی الکترومغناطیسی و رزین کامپوزیت ZnS برای دستیابی به میدان الکتریکی استفاده می کند. لومینسانس حساس به دلیل هزینه کم، تکنولوژی بالغ و قابلیت تولید انبوه آن.

2. ادراک هوشمند از مواد: پیشرفت در هشدار خطر. در 17 آوریل، تیم پروفسور Yingying Zhang از گروه شیمی در دانشگاه Tsinghua مقاله ای با عنوان "درک هوشمندانه" منتشر کرد.موادبر اساس الیاف یونی رسانا و قوی ابریشم» در Nature Communications. تیم تحقیقاتی با موفقیت فیبر هیدروژل یونی بر پایه ابریشم (SIH) را با خواص مکانیکی و الکتریکی عالی تهیه کردند و یک پارچه حسگر هوشمند بر اساس آن طراحی کردند. این پارچه حسگر هوشمند می تواند به سرعت به خطرات خارجی مانند آتش سوزی، غوطه ور شدن در آب و خراش اجسام تیز پاسخ دهد و به طور موثر از انسان یا ربات ها در برابر آسیب محافظت کند. در عین حال، منسوجات دارای عملکرد تشخیص خاص و موقعیت یابی دقیق لمس انگشت انسان است که می تواند به عنوان یک رابط تعاملی قابل انعطاف پوشیدنی انسان و رایانه برای کمک به افراد در کنترل راحت پایانه های راه دور عمل کند.

3. نوآوری در "بیوالکترونیک زنده": حس کردن و شفای پوست در 30 ماه مه، بوژی تیان، استاد شیمی در دانشگاه شیکاگو، مطالعه مهمی را در مجله Science منتشر کرد که در آن آنها با موفقیت یک نمونه اولیه برای این زمینه ایجاد کردند. "بیوالکترونیک زنده". این نمونه اولیه سلول‌های زنده، ژل و وسایل الکترونیکی را ترکیب می‌کند تا یکپارچگی یکپارچه با بافت زنده را امکان‌پذیر کند. این پچ ابتکاری از سه بخش تشکیل شده است: حسگر، سلول های باکتریایی و ژل ساخته شده از مخلوط نشاسته و ژلاتین. پس از آزمایش‌های دقیق روی موش‌ها، دانشمندان دریافته‌اند که این دستگاه‌ها می‌توانند به طور مداوم شرایط پوست را کنترل کنند و به طور قابل توجهی علائم مشابه پسوریازیس را بدون ایجاد تحریک پوست بهبود بخشند. دانشمندان علاوه بر درمان پسوریازیس، کاربرد بالقوه این چسب را در بهبود زخم بیماران دیابتی نیز پیش بینی می کنند. آنها معتقدند که انتظار می رود این فناوری ابزار جدیدی برای تسریع بهبود زخم و کمک به بهبود سریعتر بیماران دیابتی ارائه کند.